Zasada działania urządzenia wspomagającego. W układzie tym wał kierowniczy składa się z dwóch części połączonych elastycznym przegubem. Dolna część wału przechodzi: przez mechanizm sterujący siłownika i jest w nim ułożyskowana. Na końcu dolnej części wału osadzone jest koło zębate, zazębione z kołem zębatym napędzającym globoidalny ślimak mechanizmu kierowniczego. Ślimak zazębia się z rolką osadzoną na wałku poprzecznym, na którego końcu osadzona jest dźwignia sprzężona siłownikiem hydraulicznym. Pompa utrzymująca ciśnienie robocze oleju w układzie napędzania jest wspólnie z prądnicą. Podczas obracania koła kierownicy następuje otwieranie odpowiednich zaworów w mechanizmie sterującym i dopływ oleju do siłownika hydraulicznego, który wzmacnia nacisk na drążek podłużny. Jak już wspomniano, urządzenie wspomagające działa tylko wówczas, kiedy kierowca obraca koło kierownicy. Z chwilą ustania nacisku na koło kierownicy zawory sterujące zamykają się i siłownik przestaje działać. Urządzenie wspomagające stanowiące oddzielny podzespół. Zawór sterujący połączony jest z cylindrem siłownika, podczas obracania koła kierownicy otwiera dopływ oleju do cylindra po odpowiedniej stronie tłoka. Ciśnienie oleju wywierane na tłok powoduje przesunięcie tłoka w cylindrze siłownika i przeniesienie nacisku na drążek podłużny, a ten z kolęd przenosi nacisk na mechanizm zwrotnicy kół kierowanych.