Zasada działania amortyzatora hydraulicznego podwójnego działania. Kadłub amortyzatora przymocowany jest do ramy pojazdu, ą jego dźwignia łączy się przegubowo za pośrednictwem drążka (łącznika) z osią pojazdu. W kadłubie amortyzatora znajduje się cylinder rozdzielony podwójnym tłokiem, składającym się z dwóch połączonych ze sobą tłoczków. W denkach tłoczków znajdują się zaworki wpustowe, przez które w czasie ruchu tłoczków może przepływać olej, uzupełniając ewentualnie jego ubytki, Pomiędzy tłoczki wchodzi ramię osi, na której zewnętrznym końcu osadzona jest dźwignia, połączona cięgłem (drążkiem) z osią lub kołem pojazdu. W kadłubie amortyzatora wykonane są dwa kanaliki, łączące przestrzenie cylindra po obu stronach tłoczków, w których umieszczone są zawory: ruchu naprężającego i ruchu odprężającego (ciśnienia i zwrotny). Wnętrze amortyzatora wypełnione jest cieczą (olejem). Działanie amortyzatora jest następujące: w przypadku ugięcia resoru, dźwignia zewnętrzna amortyzatora, połączona cięgłem z osią samochodu, przesuwa się w górę, co powoduje przesunięcie w prawo podwójnego tłoka w cylindrze amortyzatora, który przez kanaliki przetłacza ciecz z prawej komory do lewej. Gdy ciśnienie cieczy jest niewielkie, olej przepływa przez skośne ścięcie zaworu odprężającego (zwrotnego), gdy zaś ciśnienie zwiększy się, otwiera się dodatkowo zawór ruchu naprężającego (ciśnienia). Przy odprężaniu resoru ramię osi przesuwa tłok w przeciwnym kierunku i ciecz zastaje przetłoczona z powrotem z lewej komory do prawej. W tym czasie zawór ruchu naprężającego (ciśnienia) zamyka się, a ciecz przepływa tylko przez zawór ruchu odprężającego (zwrotny). Zawory są tak wyregulowane, że tłumienie podczas uginania się resoru jest mniejsze, a w czasie jego rozprężania większe. Wskutek oporu, który stawiają przepływowi cieczy zawory amortyzatora, wahania samochodu ulegają szybkiemu tłumieniu. Wpływa to korzystnie zarówno na wygodną jazdę pasażerów jak i na stateczność samochodu.