W praktyce konstruuje się układy wydechowe z komorą rozprężną i tłumikami (najczęściej dwoma, czasami więcej) o działaniu refleksyjno-absorbcyjnym. Funkcje te realizuje także ceramiczny wkład i stalowa obudowa dopalacza katalitycznego. Niezwykle istotne, właśnie dla pracy samego silnika, jest właściwe dobranie długości i średnic poszczególnych rur łączących oraz pojemności komór rozprężnych. Przemyślana budowa układu wydechowego pozwala na wykorzystanie efektu doładowania dynamicznego, wywołanego powstawaniem podciśnienia i nadciśnienia przy zaworze wydechowym, w odpowiednich fazach jego otwierania i zamykania.
Inne problemy stoją przed konstruktorem układu wydechowego silnika doładowanego, z turbosprężarką. Tutaj krótki i niezbyt pojemny kolektor dolotowy jest jednocześnie wspornikiem turbosprężarki, natomiast dalsza część powinna charakteryzować się wyjątkowo niskim oporem przepływu gazów, zaś tłumienie głośności (wobec podobnego działania komory z wirnikiem turbiny) jest nieco łatwiejsze.