Część zewnętrzna mechanizmu sterowania, znajdująca się poza skrzynką biegów, sprzęga dźwignię zmiany biegów z wystającym poza obudowę skrzynki wałkiem części wewnętrznej mechanizmu sterowania. Część zewnętrzna składa się z układu cięgien lub łączników, ukształtowanych i połączonych stosownie do konstrukcji samochodu i usytuowania w nim skrzynki biegów. Niekiedy część zewnętrzną mechanizmu stanowi tylko dźwignia zmiany biegów, wchodząca wprost do wnętrza skrzynki biegów i poruszająca bezpośrednio wodziki mechanizmu wewnętrznego.
W większości skrzynek biegów jako część wewnętrzną mechanizmu sterowania stosuje się wodzikowe mechanizmy zmiany biegów. Widełki bezpośrednio przesuwające przełączany element w skrzynce biegów (koło zębate, pierścień zewnętrzny synchronizatora itp.) są zamocowane na wodziku, również przesuwnym. Każdym widełkom odpowiada inny wodzik. Przesuwki są zamocowane na wodzikach w takim położeniu, że wchodzący do skrzynki koniec dźwigni sterującej, znajdującej się w położeniu luzu po wprawieniu go w ruch w kierunku może wybrać tylko jeden z wodzików. Po wybraniu odpowiedniego wodzika można go przesunąć do przodu lub do tyłu, włączając odpowiadający temu ruchowi bieg.
Wodziki są zabezpieczone przed obracaniem się występami oraz przed niepożądanym przesuwem — zatrzaskami sprężynowymi. Ponadto specjalny system blokady, działający na wodziki, zabezpiecza przed jednoczesnym włączeniem dwóch biegów i przed pomyłkowym włączeniem biegu wstecznego podczas jazdy do przodu.