Samochodowy proces transportowy, ze względu na jego złożoność, można utożsamiać z normalnym funkcjonowaniem układu S-K-D (samochód-kierowca-droga). Inne podsystemy motoryzacji, choć określają jakość procesu transportu samochodowego, nie wpływają bezpośrednio na len proces, a w pewnym sensie są tłem oddziałującym na układ S-K-D. Podsystemy te. będą istnieć dopóty, dopóki będzie istniał układ S.D.K., działający jako zespól środków służących do przemieszczania ładunków i pasażerów.

Pod pojęciem systemu należy rozumieć zbiór wszystkich jego powiązanych elementów składowych. System tworzy na ogól specyficzną jedność z tym środowiskiem, w którym występuje, i dlatego każdy badany system jest elementem wyższego rzędu, a jego elementy składowe, ze swojej strony, występują jako podsystemy niższego rzędu lub rangi.

Podczas badań bezpieczeństwa układu S-K-D jako systemu należy uwzględniać jego zależność od środowiska. którego głównym elementem w rozpatrywanym przypadku jest społeczeństwo. Tak. pojmowany układ S-K-D jest elementem społecznym przeznaczonym dla zapewnienia potrzeb społeczeństwa w dziedzinie transportu środków produkcji i produktów spożycia. Dalsze rozpatrywanie problematyki bezpieczeństwa przewozów można przeprowadzać na podstawie oceny układu S-K-D, który występuje jako symbioza maszyny i człowieka, uwzględniając w wystarczającym stopniu tylko dwa sprzężenia, a mianowicie:
—     udział podsystemu S-D w procesie kierowania bezpieczeństwem ruchu,

—    proces odtwarzania bezpieczeństwa elementów składowych układu S-K-D.

Szczególnym kryterium oceny układu S-K-D jest całokształt czasu i bezpieczeństwa dostaw ładunków i pasażerów, który zastępuje ogólne kryterium zwane zachowaniem nie naruszonego stanu.