Parafina. Jest to produkt destylacji i dalszego przerobu rop naftowych parafinowych, określony normą która dopuszcza trzy typy parafiny: specjalną S, rafinowaną R i nierafinowaną N. Parafiny rafinowana i specjalna powinny stanowić białą, krystaliczną masę z ewentualnym żółtawym odcieniem (jeżeli chodzi o parafinę rafinowaną). Temperaturę krzepnięcia poszczególnych gatunków parafiny dzieli się na dwustopniowe zakresy. Tak np. parafiny rafinowane sprzedawane są według następujących temperatur krzepnięcia: 46/48°C 50/52°C, 52/54°C, 54/56°C, 56/58°C oraz 58/60°C: Temperatura krzepnięcia nie może być dla poszczególnych rodzajów niższa niż 50°G dla S, 46°C dla R i 44°C dla N. Parafinę stosuje się w drobnych ilościach do wykonywania robót elektrycznych (do woskowania przewodów elektrycznych przed wciągnięciem w rurki Bergmana lub stal pancerne w celu uzyskania poślizgu, do zalewania kabli i końcówek przewodów). Jednostki wykonawstwa robót wodno inżynieryjnych (oddziały geotechniczne przy robotach wiertniczych i fundamentowych) stosują parafinę celem zabezpieczenia próbek gruntów w słoikach lub w naczyniach cylindrycznych. Normy zużycia: zaparafinowanie słoja. — 25 g, zaparafinowanie dwustronne cylindra – 46 g. Poza tym służy parafina do wyrobu mas izolacyjnych, past podłogowych, jako impregnat i do produkcji świec. Sprzedaje się ją w zasadzie luzem w blokach (płytach) na wagę. W sprawach przewozu, odbioru, przechowywania i wydawania paliw płynnych i smarów obowiązuje stosowanie „Instrukcji o przewozie, odbiorze, przechowywaniu i wydawaniu paliw płynnych i smarów”.