Controle van koolstofopslag en temperatuurmetingen. Tijdens de eerste 3 maanden vanaf het moment dat een nieuwe kolenlading is opgeslagen, is het noodzakelijk om de hopen te observeren en de plaatsen dagelijks te markeren, waarin symptomen van kolenverwarming zelf werden opgemerkt. Deze symptomen zijn:: karakteristieke geur, as- en zwavelaanvallen, ontstaan van watervlekken of natte vlekken op het oppervlak, die verdwijnen bij blootstelling aan de zon, sneldrogend in de punten van mogelijke zelfverhitting van regenwater (sneeuw smelt). Ongeacht dat, moet de temperatuur van brandstofstortplaatsen worden gemeten: na 2 weken vanaf het begin van de opslag tot aan 3 maanden na het einde van de opslag - eenmaal per maand 3 dagen, na 3 maanden vanaf de laatste steenkoolafzetting - eenmaal per week, na 6 maanden ,vanaf het moment van de laatste steenkoolafzetting - eens per 30 dagen. Wanneer een bepaalde kritische temperatuur, delen van de stapel worden binnen een paar dagen bewaard in het bereik van 50-60 ° C, het is tijd om deze plek te ontdekken en de kolen naar een andere plaats over te brengen (niet gebeld) stortplaatsen. De lagen van overgedragen steenkool mogen niet dikker zijn dan 0,5 m. Giet geen water op plaatsen die verdacht worden van zelfontbranding om de verspreiding van zelfontbranding te voorkomen.. Manieren, de plaats en nauwkeurigheid van temperatuurmetingen wordt bepaald door:, strikt Poolse norm. In de kolenopslagkaart, nauwkeurig gedefinieerd door de Poolse norm, elke verandering in de hoeveelheid koolstof en de resultaten van de temperatuurmetingen moeten worden geregistreerd. De gegevens op de kaart worden bewaard door de magazijnbeheerder, door het op te slaan in het magazijnkantoor.