Alle maatregelen om de actieve veiligheid van de auto te verbeteren hangen nauw samen met het S — K — D-systeem. De inhoud van de basisfunctie van actieve autoveiligheid is het voorkomen van plotselinge storingen van de structurele eenheden van de auto, vooral deze, die de wendbaarheid beïnvloeden, auto, en ervoor te zorgen dat de bestuurder de auto zelfverzekerd en comfortabel kan besturen, beïnvloed door de weg.

Een andere belangrijke functie van actieve veiligheid is de aanpassing van de dynamiek van de aandrijflijn en de remkarakteristieken aan de weg- en transportsituaties en aan de psychofysiologische eigenschappen van de bestuurder..

Het vermogen om een ​​manoeuvre uit te voeren tijdens het rijden hangt in wezen af ​​van de dynamiek van de rij- en remsystemen; de effectiviteit van het remsysteem beïnvloedt de remweg, die zo kort mogelijk moet zijn, bovendien moet het remsysteem de bestuurder een zeer flexibele keuze van remintensiteit bieden.

De dynamiek van de aandrijflijn heeft in dergelijke rijsituaties een aanzienlijke invloed op het welzijn van de bestuurder, hoe: inhalen, voorbijgaan, over kruispunten en over wegen rijden, dat wil zeggen, bij het uitvoeren van horizontale manoeuvres. In deze gevallen echter, wanneer de manoeuvre in de waterpas onmogelijk is vanwege de verdikking van obstakels, en het is te laat om te remmen, dan is de dynamiek van de aandrijflijn essentieel, waardoor u uit een noodsituatie kunt komen door gebeurtenissen te voorkomen.

Het structurele diagram van de actieve veiligheidsfunctie van de auto wordt getoond in de afbeelding:.

Onder hen zijn er twee basisfuncties:: noodveiligheid, bepaald door de zekerheid van de acties van de auto-assemblages bij onverwachte pannes, en operationele veiligheid, bepaald door de betrouwbaarheid van de werking van de auto en driver units, dat wil zeggen, het S-K-systeem.

De implementatie van de actieve veiligheidsfunctie hangt af van de ontwerpkenmerken van de auto. De basiskenmerken van een auto die van invloed zijn op de actieve veiligheid zijn::

- ontwerpoplossing van het systeem;

- stabiliteit, dat wil zeggen, het vermogen van de auto om te voorkomen dat deze in verschillende rijsituaties wordt gegooid of over de kop wordt geslagen, bij hoge rijsnelheden;

- beheersbaarheid, dat wil zeggen, de verzameling van deze eigenschappen van de auto, die het mogelijk maken om het te sturen met het laagste verbruik van fysieke en mechanische energie bij het uitvoeren van horizontale manoeuvres, nodig om de rijrichting te behouden of te veranderen;

- wendbaarheid, dat wil zeggen, deze eigenschap van de auto, die wordt uitgedrukt in de kleinste draaicirkel en afmetingen van het voertuig;

- stabiliteit, gedefinieerd als ofwel het vermogen van de componenten van het S-K-D-systeem om de voorbijgaande beweging van de auto tegen te gaan;, of als het vermogen van het S — K — D-systeem om zichzelf te activeren (of met de hulp van de chauffeur) behoud van de optimale richting van de hoofdassen van de auto tijdens het rijden,

- remsysteem, om de betrouwbaarheid van het werk dat wordt gebruikt te waarborgen: onafhankelijke omtrekken van de voor- en achterwielen, automatische aanpassing van het spel, dezelfde reactietijd toestaan, en antislipvoorzieningen bij het remmen;

- stuursysteem, wiens taak het is om te zorgen voor een constante koppeling tussen het stuur en de contactzone van de band met het wegdek met zo min mogelijk inspanning van de spieren van de bestuurder, en die betrouwbaar moet functioneren in het geval van een onverwachte storing en een aanzienlijke marge moet hebben om de klus te klaren als gevolg van slijtage (dragen) kernteams;

- juiste uitlijning van de gestuurde wielen van de auto, die ervoor zorgt dat de veronderstelde rijrichting behouden blijft bij een onverwachte kritieke situatie (mislukking), vaak ingewikkeld sturen;

- betrouwbare banden, die de rijveiligheid van de auto aanzienlijk beïnvloeden en verkeer met een passende krachtverdeling in de contactzone met de weg mogelijk maken;

- signalering en verlichting.