Opracowując ten samochód, konstruktorzy i projektanci zrezygnowali całkowicie z desek kreślarskich. W ich miejsce wykorzystano zintegrowany i włączony do sieci internet i externet, komputerowy system projektowania, noszący nazwę C3P, który umożliwił jednoczesną pracę zespołów konstrukcyjnych Forda z USA, Wielkiej Brytanii i Japonii.
Całkowity cykl opracowania nowego modelu został skrócony o 13 miesięcy w porównaniu z metodami dotychczasowymi i zdecydowano, że następne modele Forda powstaną w podobny sposób.
Bryła  Forda Mondeo, opracowana przez stylistów pod kierownictwem Chrisa Birda, przypomina dotychczasowy samochód, ale w linii zgodnej z kierunkiem New Edge (Ka, Puma, Focus). W Mondeo, które jest produkowane w wersjach 4- i 5-drzwiowej oraz kombi, kształt reflektorów przednich nie ma tak agresywnego wyglądu jak w modelach mniejszych, ale wyróżnia auto na ulicy.
Obudowa kryje standardowe reflektory halogenowe o podwyższonych parametrach świecenia, w opcji przewidziano układ  ksenonowy. Pokaźnych rozmiarów klosze tylnych lamp zespolonych o trójkątnym kształcie i podstawie, wynoszącej aż pół metra (dokładnie 560 mm), nadają tylnej części samochodu charakterystyczny wygląd, chociaż, jak przekonaliśmy się podczas nocnych jazd, większa część ich powierzchni jest zakryta maskownicami. W wersji kombi tylne pionowe światła sięgają aż po dach. W bocznej części nadwozia silnie zaakcentowane są nadkola o takim wykroju, że mieszczą zarówno stosowane seryjnie 16-calowe koła (dawniej 14- i 15-calowe), jak też dostępne na zamówienie koła 17- i 18-calowe. Skutecznie zadbano o dopracowanie aerodynamiki nadwozi: współczynniki oporu powietrza wynoszą dla wersji 4-drzwiowej 0,30, 5-drzwiowej 0,31, zaś dla kombi 0,32.
Wnętrze, ze względu na powiększone gabaryty samochodu, jest przestronne; więcej jest przestrzeni na nogi pasażerów, siedzących na tylnych siedzeniach; więcej miejsca nad głowami; odległość od poduszki siedzenia do dachu wynosi z tyłu 1040 mm, z przodu 1000 mm.
Nowa tablica przyrządów z czytelnymi wskaźnikami została pokryta tworzywem o ziarnistej strukturze. Łagodnie przechodzi w konsolę, umieszczoną pomiędzy przednimi fotelami. Pretensjonalnie wyglądają chromowane ramki prędkościomierza, obrotomierza, zegara czasowego; oryginalnie natomiast jest obudowane gniazdo dźwigni zmiany biegów. Zaprojektowano tylko jeden uchwyt na puszki lub kubki do napojów. Kierowca ma do dyspozycji otwierany podłokietnik z miejscem na płyty lub kasety, okulary można przewozić w schowku, umieszczonym nad górną krawędzią przedniego okna.
Bagażnik czterodrzwiowego samochodu o pojemności 500 dm3 ma szerokość 1350 mm, która p.omiędzy wnękami kół zmniejsza się do 988 mm. Długość bagażnika wynosi 1000 mm, a po rozłożeniu siedzeń 1950 mm. Nie ma możliwości przewożenia dłużyc – w tylnym oparciu brakuje przeznaczonego do tego celu otworu. W samochodach z nadwoziami kombi bagażnik o  pojemności 540 dm3 ma płaską podłogę, a dzięki zastosowaniu zmienionego systemu zawieszenia kół tylnych jego elementy nie wnikają do wnętrza pojazdu.