Dwie generacje pomp VP44

Do marki Opel należy palma pierwszeństwa w zastosowaniu promieniowej rozdzielaczowej pompy wtryskowej Bosch typ VP44. W 1996 r. bramy fabryki opuściła Astra 2.0 DI 16V z pierwszym układem wtryskowym, który mógł podać do komory spalania paliwo pod ciśnieniem przekraczającym 1000 bar. Pompy wtryskowe VP44 są spotykane w samochodach osobowych Audi, Ford, Opel i BMW. Z kolei rozdzielaczowa pompa osiowa VP30 jest stosowana w samochodach Ford: Focus, Mondeo i Transit w wersjach o mniejszej mocy silnika. Ostatnim przykładem udanego zastosowania pompy VP44 jest silnik 2.2 DTI w modelu Signum.
Pompa VP44 należy wraz z pompą VP30 do rodziny regulowanych elektronicznie rozdzielaczowych pomp wtryskowych firmy Bosch, w których dawka wtrysku jest sterowana elektromagnetycznym zaworem wysokiego ciśnienia. Za pomocą tego zaworu są określane: początek i koniec tłoczenia pompy wtryskowej oraz dawka wtrysku. Różnica między VP44 a VP30 polega na tym, że w VP30 wysokie ciśnienie wytwarza pompa o tłoczkach osiowych, a w VP44 – pompa o dwóch lub trzech tłoczkach promieniowych. Za pomocą pompy osiowej można wytworzyć na wtryskiwaczu ciśnienie maksymalnie do 120 MPa, a za pomocą tłoczków promieniowych – maksymalnie do 180 MPa. Dwukrotne załączanie elektromagnetycznego zaworu wysokiego ciśnienia, np. w nowym silniku Ford Mondeo oraz w silniku V6-TDI koncernu VW, umożliwia realizację wtrysku wstępnego, co przyczynia się do miękkiego przebiegu spalania i zmniejszenia emisji NOx.

Pracą pompy VP zarządza elektroniczny układ sterowania silnika EDC (Electronic Diesel Control). Pierwsze układy wymagały dwóch sterowników: sterownika silnika MSG oraz sterownika pompy wtryskowej PSG. Później zaczęto stosować jeden wspólny sterownik zamontowany bezpośrednio na pompie.