Budowa suchego sprzęgła jednotarczowego, obecnie stosowanego w samochodach.
Głównymi częściami sprzęgła są: koło zamachowe silnika, wałek sprzęgłowy, tarcza sprzęgła, tarcza dociskowa, obudowa sprzęgła oraz wyprzęgnik mechaniczny lub hydrauliczny.
Budowa tarczy sprzęgła z tłumikiem drgań skrętnych. Zewnętrzna część tarczy sprzęgła tworzy wycinki z lekko falistej blachy stalowej, do których za pomocą nitów lub klejenia przymocowane są okładziny cierne. Dzięki sprężystości wycinków tarczy uzyskuje się łagodniejsze włączanie sprzęgła. Okładziny cierne wykonane są z materiału odpornego na ścieranie, np. z tworzywa sztucznego lub z plecionki azbestowej, wzmocnionej drucikami z miedzi i przesyconej substancją dla zwiększenia współczynnika tarcia.
Zadaniem tłumika połączonego z piastą tarczy jest tłumienie drgań skrętnych, przenoszonych z układu przeniesienia napędu na silnik lub odwrotnie.
Dźwignie wyłączające (wyciskowe) służą do odsuwania tarczy dociskowej od tarczy sprzęgła. Są to dźwignie dwuramienne osadzone obrotowo we wspornikach przymocowanych do osłony (pokrywy) sprzęgła. Dźwignia końcem dłuższego ramienia opiera się o łożysko wyłączające (wyciskowe), a krótszym ramieniem jest połączona przegubowo z uchem tarczy dociskowej. Dłuższe ramię dźwigni zaopatrzone jest w śrubę regulacyjną. W nowoczesnych sprzęgłach jednotarczowych stosowane są zwykle trzy dźwignie wyłączające, dla uzyskania równomiernego docisku.