Współczesne samochody osobowe często wyposaża się w amortyzatory teleskopowe. Wśród rozmaitych amortyzatorów tego rodzaju należy rozróżnić amortyzatory teleskopowe jedno- i dwururowe. Amortyzator w pojeździe zamocowany jest tak, że gdy koło podnosi się lub obniża, to tak samo przesuwa się tłok w cylindrze amortyzatora wypełnionym cieczą. W tłoku znajdują się dwa otworki: jeden kalibrowany o małym przekroju, a drugi większy, zamykany zaworem. Z chwilą najechania koła na nierówność drogi tłok przesuwa się w cylindrze ku dołowi i pod ciśnieniem cieczy otwiera się zawór w tłoku, co powoduje przepływ cieczy nad tłok przez oba otworki. Przy powrotnym ruchu tłoka, w czasie odprężania się resoru, ciśnienie cieczy zamknie zawór w tłoku i ciecz zacznie przepływać z górnej do dolnej przestrzeni cylindra tylko przez kalibrowany otworek w tłoku, wskutek czego przepływ cieczy jest utrudniony i opór przepływu jest znacznie większy niż w czasie uginania się resoru. Ta przeciskanie się cieczy tłumi (hamuje) ruch koła ku dołowi.