Siewniki talerzowe.
W dnie skrzyni nawozowej takiego siewnika wycięte są otwory, pod którymi umieszczone są talerze. Częścią swej powierzchni talerze wystają na zewnątrz skrzyni. W czasie pracy wypełnione nawozem talerze obracają się wokół swej osi. Otrzymują one napęd za pośrednictwem przekładni zębatej od kół jezdnych lub od wału odbioru mocy ciągnika. Stopień napełnienia talerzy reguluje się przez zmianę (za pomocą zasuwy) wielkości szczeliny wysiewającej. Nad wystającą poza dno skrzyni częścią każdego talerza obracają się skrzydełka, tzw. łopatki wy-rzutników, wygarniające nawóz z talerza. Ilość nawozu wysiewanego na jednostkę powierzchni reguluje się przez zmianę szerokości szczeliny roboczej lub przez zmianę prędkości obrotowej talerzy. Wykorzystuje się w tym celu przekładnię zębatą pośredniczącą w przekazywaniu napędu na talerze.
Regulacja ilości wysiewu za pomocą zasuwy jest regulacją bezstopniową, działającą tylko w niewielkim zakresie. Skokową zmianę ilość  wysiewu w szerszych granicach można uzyskać przez zamianę dwu kół zębatych w przekładni. Przy pierwszym układzie kół zębatych, jak pokazano na rysunku 3.2, uzyskujemy mniejszy wysiew, natomiast przy układzie drugim — większy.
Wymiana kół zębatych nie przedstawia większych trudności, ponieważ: czopy, na których osadzone są koła, wyposażone są w sprężyste zapinki.. Po zdjęciu tych zapinek koła zębate dają się łatwo zdejmować z czopów.